Zwolnienie za poręczeniem następuje wtedy, kiedy zostaniesz zwolniony z aresztu na podstawie zobowiązania zapłaty bądź obietnicy złożonej tylko przez Ciebie albo przez Ciebie i przez inną osobę (poręczyciela), gwarantującej, że stawisz się na rozprawie/posiedzeniu w przedmiocie aresztu tymczasowego. Poręczenie opiera się na zasadzie domniemania niewinności oskarżonego do czasu udowodnienia mu winy.
Jeżeli podpisujesz poręczenie, zobowiązujesz się do stawienia się w sądzie w celu odpowiedzi na wysuwane przeciwko Tobie zarzuty. Jeżeli zostaniesz zwolniony za poręczeniem, sąd może postawić określone warunki, włącznie z zapłatą przez Ciebie (lub Twojego poręczyciela) określonej kwoty pieniężnej. Przynajmniej jedna trzecia tej kwoty musi zostać wpłacona do sądu przed Twoim zwolnieniem za poręczeniem. Pieniądze te zostaną Ci zwrócone, jeżeli stawisz się w sądzie zgodnie z obietnicą.
Zamiast zapłaty kwoty pieniężnej na rzecz sądu, sąd może przyjąć również jako poręczenie księgę depozytową banku, towarzystwa budowlanego, towarzystwa kredytowego lub urzędu pocztowego. Jeżeli sąd przyjmie takie poręczenie, wyda nakaz, że zdeponowane środki pieniężne nie mogą zostać zmniejszone poniżej kwoty należnej do zapłaty na rzecz sądu, w przypadku niestawienia się w sądzie, lub też poniżej zdeponowanej kwoty, w zależności od tego, która z tych kwot jest niższa.
Jeżeli Twój proces ma odbyć się w Specjalnym Sądzie Karnym, nie możesz zostać zwolniony za poręczeniem, o ile prokurator generalny nie nakaże inaczej.